Zwemmen met Dolfijnen

Afgelopen zaterdag begon als een normale zaterdag, werken op de duikshop.
Eigenlijk was het niet een hele normale dag, want alles ging mis. Er ging een boot kapot, duikers moesten van de ene naar de andere overstappen, er moest een extra boot worden klaargemaakt. We liepen ontzettende vertraging op, zodat er niet gedoken kon worden op de ingeplande duiksites en alles werd dus omgegeooid.
Zo ook mijn schema. Ik stond ingepland voor een enkele duik op het wrak van de Antilla, maar omdat een van de mannen de boot moest helpen repareren, moest ik mee op een dubbele duik. Die duik die dus was afgeblazen en werd verhuisd naar de andere kant van het eiland, wat minder lang varen is, maar ook minder spectaculair. De mensen waren dus, heel begrijpelijk, niet al te vrolijk en wij hadden er ook wel de balen van. Toch gingen we dan na ruim 1 1/2 uur op weg.

De eerste duik was goed, we hebben een stingray gezien en ondanks het matige zicht werd het een leuke duik, alleen het water was erg koud (24 graden). Eenmaal terug op de boot zegt de kapitein dat hij dolfijnen heeft gezien, wij waren net onder water toen ze langskwamen. Balen, balen, balen... Dat kan er ook nog wel bij, na zo'n start van de dag zoiets bijzonders missen.
Dolfijnen zijn namelijk erg zeldzaam op Aruba, we zien ze niet zo vaak en ik had ze nog nooit gezien.
Balen dus maar op naar de tweede duk.
Het water lijkt nog kouder en echt leuk is het niet, dus ik was blij dat we terug op de boot waren.
Daar kwam al beter nieuws, de dolfijnen zwommen nog steeds in de buurt rond en we besluiten om ze te gaan zoeken.

Na 10 minuutjes varen zijn ze daar, 18 dolfijnen!!!
Ze zwemmen mee met de boot en spelen eigenlijk een beetje met ons, gaaaaaaaaf joh. Oke, weer een ervaring rijker denk ik dan, en mijn dag is ineens weer goed.
Maar het kan nog beter, de kapitein besluit te stoppen zodat wij het water in kunnen gaan.

Masker op, vinnen aan en gaan.
De eerste paar minuten een beetje voorzichtig, iedereen was zo uitzinnig en het blijven wilde dieren dus even kijken hoe ze op ons reageren. Maar na een minuut of 5 heb ik door dat ze heel goed weten wat ze doen, ze spelen met ons.
We zwemmen rond, duiken naar beneden en dan komen ze naar je toe. Ze kijken je aan en net als je ze wil aanraken zwemmen ze weg. Dan weer vlug naar de oppervlakte, even adem happen en weer naar beneden. Ze zwemmen in groepjes van 2, 4 of 6 naast elkaar en ze komen steeds weer terug.
Dit is zooooo gaaaaaaaf, het is eigenlijk niet te beschrijven.
Het koude water is ineens niet koud meer en nu heb ik alleen een bikini aan en geen wetsuit, we voelen het niet eens.
Ruim 45 minuten spelen we in het water met DOLFIJNEN, maar dan is het tijd om terug te gaan. Iedereen was lyrisch, het slechte begin van de dag was meer dan goed gemaakt. Echt, als ze zouden zeggen dat ik op staande voet ontslagen zou zijn en niet betaald zou krijgen, so what. Niemand neemt me dit meer af. Alle duikers waren zo blij dat de boot kapot gegaan was, niet te geloven. En dat waren wij trouwens ook.

Ik was als een klein kind zo blij, heb staan springen op de boot, helemaal hyper, haha.

Nu maar hopen dat de mensen hun foto's doormailen naar me, want dat is natuurlijk wel zo. Als ik aan het werk ben, mag ik geen camera meenemen.
Zodra ik ze heb, zal ik ze hier op de site zetten.
Kan iedereen jaloers worden, ;)
Zelf heb ik geen foto's nodig, dit ga ik nooit meer vergeten.

Dikke kus,
Lincy