Kick-off week

Vanwege mijn schouderoperatie moest ik een tijdje verplicht thuiszitten.
Vantevoren had ik op een weekje of 3 gerekend, maar dat werden er wat meer en nog steeds ben ik niet helemaal back in business op dit moment.

Maar vervelen (waar ik van te voren heel bang voor was) heb ik me geen moment gedaan.
De eerste week na de operatie heb je natuurlijk genoeg aan jezelf. Douchen, aankleden, iets te eten maken etc. etc. is meer dan een volledige dagtaak en natuurlijk waren er ook toen de nodige uitjes richting Bugaloe of restaurant. Braaf liet ik me ophalen en thuisbrengen, maar het was natuurlijk allemaal erg gezellig.
Na een week ben ik weer zelf met de auto op pad gegaan, al was dat niet helemaal legaal geloof ik.
Omdat ik die rechter arm niet mocht gebruiken moest ik dus sturen met 1 hand en schakelen met links. Is een hele uitdaging, maar het ging me goed af, ben in ieder geval nergens tegenaan gereden.

Na die 1e week thuis ben ik ook weer heel rustig aan het werk gegaan, voor 25%, dus zo'n 2 uur per dag gemiddeld. Dit waren niet de gewone werkzaamheden, maar meer administratief. Vanuit huis heb ik het een en ander achter de computer kunnen werken en ik heb wat vergaderingen bijgewoond.
In het ziekenhuis zijn we namelijk begonnen om het hele computersysteem te gaan vervangen. Voor de rontgen zit ik met nog een collega en de hoofdlaborant in de werkgroep.
Aangezien er qua carrieremogelijkheden op Aruba niet heel veel mogelijk is is dit dus een geweldig leuke kans.
Vorig jaar zijn we begonnen om de juiste firma uit te kiezen, inmiddels is deze bekend en moeten we dus nu hard aan het werk.

Ondertussen zijn ook Annemiek en Esther nog op vakantie geweest en hebben we natuurlijk het EK achter de rug, dus dingen genoeg te doen.

Deze week hebben we de zogenaamde Kick-off week gehad en we zijn nu volop aan de slag gegaan. De eerste tijd is het vooral het verzamelen van gegevens, uitleggen hoe er gewerkt wordt op de afdeling. Heel taaie kost, maar hoe beter we dit doen, des te makkelijker wordt het de komende tijd.
Er is gekozen voor een Amerikaans bedrijf, wat ook meteen betekend dat alles omgezet gaat worden in het Engels. De programma's kennen onze Nederlandse termen natuurlijk niet en dat brengt af en toe natuurlijk rare vergelijkingen met zich mee.
Ook de vergaderingen op afstand, via telefoon en laptop, zijn best inspannend. De kwaliteit loopt al niet over en er is altijd wat vertraging op de lijn, tel daarbij het ietwat binnensmondse dialect van de mensen uit Kansas City en je mist gewoon de helft van de informatie, haha.

Maar goed, zij zullen wel hetzelfde probleem hebben met onze accenten.
Voor dit project zal ik de komende maanden ook een paar keer op reis moeten. We worden getraind in Kansas City, wat een geweldig saaie Amerikaanse stad schijnt te zijn.
Maar ook hier klagen we niet over. De eerste trip staat voor het einde van juli gepland, en dan zullen we het weten. Een reis van ruim 8 uur om er te komen (Nederland gaat nog bijna sneller) en in juli een zinderende hitte in het verschiet.
Tja, als er een goede sportschool is in het hotel en een gezellige bar, dan zal het allemaal wel goed gaan komen, haha.

Volgende week moet ik weer op controle, daarna zal ik waarschijnlijk wel weer volledig aan het werk gaan. Mijn schouder gaat best goed op het moment, al moet ik me nog wel een beetje rustig houden.
Omdat het beter begint te gaan, valt dat rustig hoden niet echt meer mee. Ben weer wat aan het sporten geslagen, zij het met mate.
En als ik een keer te veel heb gedaan gedurende de dag, dan hou ik me daarna vanzelf weer even rustig.

Groetjes Lincy