Ladies Run en Kriek

Na de BBQ van gister, ga ik vandaag op stap naar Antwerpen.
Sinds vorig jaar zijn we op Aruba met een groepje meiden begonnen met hardlopen.
En wat doe je dan als je op vakantie op bezoek gaat bij een van die meiden die tijdelijk in Antwerpen woont?

Juist, dan ga je meedoen met het grootste eendaags evenement van Vlaanderen en Belgie. De 10 mijl van Antwerpen.
10 mijl is een beetje te veel van het goede, maar er was ook een 5 km ladies run, waarvan ik dacht dat ik die wel zou kunnen lopen, zelfs met een jetlag.

Dus op zondagochtend stap ik, gewapend met een gps-systeem in de auto om richting Antwerpen te gaan.

Het is zowiezo best wennen om met de auto weer een harder dan 80km/uur te rijden, laat staan autorijden met een gps systeem.
Iemand die maar tegen je aankletst dat je moet draaien op plaatsen waar het niet kan, dat je naar links moet waar het niet mag, etc.
Ik moest er even aan wennen, haha.

Uiteindelijk na 1,5 uur file kom ik aan bij Jacoby, waar ze samen met Frederike nog lekker zit te ontbijten.
Dus meteen aan een lekker broodje, even zoveel bijkletsen als je in een uurtje kunt.

Dan is het tijd om richting linkeroever te gaan, waar de wedstrijd start.
Dus gekleed in onze sportkleding, chip (echt waar) bevestigd aan de schoen, gaan we met de tram naar richting startpunt.
's Ochtends had het geregend, nu schijnt de zon (hebben ze speciaal voor mij gedaan).
Net op tijd komen we aan bij de start, omdat we onze spullen nog ergens moeten droppen. Dus met een goede warming up gaan we op weg.
Door die chip aan de schoenen gaat je tijd pas tellen op het moment dat je over de startlijn gaat.
Best een leuk idee, maar hoe verder naar voor je start hoe rustiger je loopt. Er zijn namelijk 2500 deelnemers.
Zo'n anderhalve minuut na het startschot gaan wij dan ook op weg.

Zigzaggend gaan we door de mensenmassa en proberen we ons eigen tempo te lopen.
Na 3 km komt het keerpunt en ik loop lekker.
Het laatste stukje wordt echter iets zwaarder en ik loop niet de tijd waar ik na 3km op had gehoopt, maar toch goed onder de 30 minuten (29.31).
Ik geloof dat ik als 774ste over de finish kwam.
Later horen we dat we ook nog een nieuw Belgisch record hebben met meer dan 1500 vrouwen die binnen de 35 minuten zijn gefinished.

Na inspanning is het tijd voor ontspanning. Dus gaan we lekker de kroeg in met Ann en Erwin. Met een snackplatter en heerlijke glaasjes kriek, hmmmmmmmmmmmm.
's Avonds nog effekes naar de frituur en het Belgisch avontuur is compleet.

De volgende ochtend leef ik me nog even uit bij Decathlon en met een mandje vol leuke an handige spulletjes loop ik richting de kassa.
En dan op maandagochtend in Antwerpen in de Decathlon kom ik Hannelore tegen.
Nou ja zeg, we werden meteen helemaal melig ervan. Dus nog even samen de winkel door en bijkletsen zoveel kan, maar toen moest ik echt gaan... Er moest immers ook nog geshopt worden voor Melissa waar ik dinsdag heen zou gaan.

Doei,

Lincy