Gran Sabana, Deel III

De laatste dag van de Gran Sabana toer.
Het heeft de hele nacht erg hard geregend, en ook nu is het nog niet droog.
We ontbijten, hebben de tassen al gepakt en krijgen dan te horen dat we niet zoveel kunnen doen in die regen.

Als wij geen plannen zouden hebben voor de volgende dagen, zou Ricardo de toer een dag verlengen en hopen dat het weer een dag later beter was. Maar helaas, de meiden uit Estland moesten de volgende ochtend het vliegtuig halen naar Isla Margarita en wij wilden ook richting de kust (al hadden wij geen tickets ofzo). De hele ochtend vermaken we ons dus met een beetje kletsen, hopen op zon en hangen.
Eerlijk gezegd hoop ik wel dat het droog gaat worden, maar een "natte" activiteit hoeft niet zo nodig meer. Moeten al die natte spullen weer zo je tas in.
Zeikerig he, ben gewoon verwend.

Tegen het einde van de ochtend klaart het, tegen ieders verwachting in, op en gaan we toch nog even ertussenuit.
De eerste stop is bij La Cortina, waar we 2 dagen eerder achterdoor gekropen zijn.
Wat een verschil zeg, wat een nachtje regen kan doen met zo'n waterval. Op dit moment zou het echt levensgevaarlijk zijn om het water in te gaan. Het is wel weer een fantastisch gezicht, zo'n gigantische massa water.

Na een uurtje genieten gaan we verder.
Ricardo heeft van de Indianen een Natural Pool cadeau gekregen, hij had hen een TV en DVD-speler gegeven. Goede ruil he?
Wij rijden naar het afgelegen meertje, met weer een geweldige waterval. En hij verteld ons dat wij de 2e groep zijn aan wie dat laat zien.
Precies op het moment dat we de auto willen parkeren horen we een klap. Het lijkt niet echt op een klapband, maar het klinkt niet goed.
Na een snelle inspectie blijkt dat de transmissie is afgebroken.
Tenminste de bouten waarmee hij vast zat, zijn afgebroken.

Oeps, da's toch wel een serieus probleem. En we staan in de middle of nowhere...
Maar dan gaan de mannen creatief met touw aan het werk, terwijl ik maar ga genieten van het adembenemende uitzicht. Ik loop wat verder weg van de groep en ga bovenop een berg zitten.
Hmmm, wat heerlijk, wat een rust, ik zou hier de hele dag wel kunnen blijven.
Gelukkig zijn de mannen nog niet klaar met de auto, dus ik heb nog even...

UIteindelijk wordt de transmissie met touwen aan elkaar gebonden. Nu maar hopen dat het werkt, we gaan voorzichtig op weg en...
... het lijkt te werken.
Er worden wat checks gedaan onderweg terug naar het kamp, en het blijft heel, pfff.

In het kamp lunchen we voor de laatste keer en dan gaan we op weg naar Santa Elena, met de geimproviseerde auto.
Ook dat redden we, en voordat we op de bus stappen naar Ciudad Bolivar is er zelfs nog wat tijd om cd's te shoppen. Zo blijft de muziek van de toer straks een mooie herinnering.

In de bus komen de slaapzakken weer tevoorschijn (het zal wel weer richting vriespunt gaan nl) en worden de slaappillen ingenomen.

Welterusten...