San Jose

Vrijdag staan we weer op tijd op voor de volgende excursie, naar San Jose.
Wonder boven wonder heb ik eigenlijk helemaal geen spierpijn alleen een grote blauwe plek op mijn knie van gister, dus da´s mazzel hebben.

We gaan voor een tweedaagse tocht dit keer.Onderweg zullen we wat dorpjes aandoen, waaronder Jaji.
Ook gaan we de 1e dag mountainbiken voordat we aankomen op de plaats van de overnachting.
Dat denken we tenminste, maar helaas voor ons regent het op vrijdagochtend en kan het fietsen niet doorgaan, het is te gevaarlijk, de wegen zijn te glad.

Oke, daar valt wat voor te zeggen en we gaan dus het hele stuk per jeep.
Zoals we al in eerdere tochten hebben gezien is ook nu het uitzicht weer schitterend.
Het dorpje Jaji valt tegen, ze zijn nl de Plaza Bolivar (meest belangrijke plein in elke stad of dorp) aan het renoveren en van de sfeer is nu weinig te merken.
Ook regent het nog steeds, niet echt geweldig dus.
Na een korte stop gaan we dus verder naar de volgende plaats, Lagunillas met daar een meer als natuurmonument Laguna de Urao.
Dit meer was tijdens de tijd van de Indianen de belangrijkste uitvalsbasis, de hoofdstad zeg maar van dit gebied.
Tegenwoordig is er een recreatiegebied van gemaakt en komen er veel gezinnen met kinderen fietsen, drinken en eten. In het hele park staan nl BBQ´s gebouwd, met de daarbijbehorende picknicktafels.
We hangen er wat rond en ik verveel me eerlijk gezegd te pletter.
Onze gids is helemaal gek van vogels en heeft de tijd van zijn leven. Hij ziet het ene unieke exemplaar na het andere.
Mij zegt het eerlijk gezegd niet zoveel.

We gaan weer verder en onderweg is het veel van hetzelfde, de gids ziet een vogel, we stoppen zodat hij kan filmen.
Uiteindelijk komen we aan in San Jose.
Daar gaan we overnachten bij Martin, die heeft een forelkwekerij en een paar idyllische huisjes op en terrein.
En 1 van die huisjes wordt van ons.
Het is ondertussen heerlijk weer en we hangen wat rond daar op het terrein, krijg er echt een campinggevoel van.
Later lopen we even naar het dorpje.

´s Avonds krijgen we verse forel voor het eten (hoe kan het ook anders) die heerlijk is klaargemaakt door Martin.

Verder doen we niet veel, beetje lezen en rondhangen.
We gaan nog redelijk op tijd slapen, want morgen gaan we immers weer vroeg op om paard te gaan rijden.

Maar zoals deze toer de hele tijd al een beetje suf is, is dat de volgende dag niet anders. Het is stralend weer, maar...er zijn geen paarden. De man die normaal de paarden verzorgt is met paasvakantie, haha.
Dus we wachten en wachten en wachten...
Zijn het helemaal beu en gaan nog eens vragen hoe lang het nog duurt.
Uiteindelijk komen om 11 uur de paarden en kunnen we op weg voor een tocht van 1,5 uur, ipv 4 uur!

Als we terugkomen regent het zachtjes en na de lunch gaan we uit verveling maar een siesta houden, we worden nl om 3 uur pas opgehaald om te gaan paragliden.

Onderweg is het weer schitterend, en ook de zon laat zich weer zien.
Maar hoe dichter we bij de plaats van het paragliden komen hoe bewolkter het wordt.
Eenmaal daar zien we letterlijk geen hand voor ogen en we vrezen dat ook dit avontuur niet door zal gaan.

Maar wonder boven wonder begint het na ruim een half uur op te klaren, weer een kwartier later komen er ineens een hoop auto´s aan met daarin de piloten en veelal Venezolaanse toeristen.
We kunnen gaan vliegen.
Annemieke gaat met Alberto als piloot vliegen en ´mijn´ piloot is Gerardo.
Voor ik het weet heb ik een of ander harnas aan word ik vastgeklikt en krijg een paar instructies verteld. De wind komt in de vlieger en daar gaan we.
Wauw, wat gaaf!!!

Maar zoals een aantal van jullie al wel weten word ik ook wel eens zeeziek, en tja... Dat gebeurde nu ook, maar dan in de lucht.
We hebben wel wat trucs gedaan in de lucht, maar na een tijdje was het niet echt leuk meer.
Na ruim 50 minuten stond ik weer op de grond, trillend op mijn benen dit keer.
Niet van angst, maar van de luchtziekte, haha.

Gelukkig gaat het wel snel weer over.
Het was een geweldige ervaring, maar kan niet tippen aan het canyoningen van 2 dagen terug.

Zondag hebben we een dagje rust en maandag vertrekken we voor 4 dagen naar Los Llanos, we gaan de laaglanden in. Daarna een uurtje of 20 in de bus naar de volgende plaats in de bewoonde wereld, Ciudad Bolivar, waar ze wrsch wel weer internetcafe´s hebben.

Saludos Lincy

PS. Er staan foto´s bij het stuk van canyoning.